اثر همزیستی قارچ میکوریز بر میزان رشد و جدب برخی عناصر غذایی در قلمه های ریشه دار شده ی سه رقم زیتون olea europaea l.))

در این پژوهش اثر همزیستی چند قارچ بر میزان رشد و جذب برخی عناصر غذایی در قلمه¬های ریشه¬دار شده¬ی سه رقم زیتون بررسی شد. مطالعه به صورت یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور، بر پایه¬ی طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی علوم باغبانی در سال 1393-1392 اجرا گردید. فاکتور اول شامل ارقام زیتون در سه سطح ( آربکین،کنسروالیا و مُحرم) و فاکتور دوم شامل تلقیح قلمه¬های ریشه¬دار شده با قارچ¬های همزیست در پنچ سطح (g.mosseae+g.intraradices)،g.hoi) +g.mosseae)، (g.hoi+g.intraradices)، (g.hoi+g.mosseae+ g.intraradices)، (g.hoi+g.mosseae+ g.intraradices) و بدون تلقیح (شاهد) بودند. نتایج نشان داد که اکثر صفات مورد بررسی تحت تأثیر تیمار¬های آزمایشی قرار گرفتند. بیشترین درصد همزیستی در رقم کنسروالیا تیمار شده با مخلوط g.mosseae+g.hoi و کمترین درصد همزیستی در تیمارهای شاهد (بدون تلقیح) مشاهده گردید. طبق نتایج، قارچ¬های همزیست موجب افزایش معنی¬داری در برخی صفات رشد از جمله ارتفاع نهال، قطر نهال، سطح برگ، تعداد برگ، فاصله¬ میان¬گره، تعداد گره روی شاخه اصلی و تعداد شاخه جدید در هر سه رقم شدند. همچنین مایه¬زنی موجب افزایش وزن تر و خشک اندام¬های هوایی و ریشه نسبت به گیاهان شاهد شد. تلقیح با قارچ¬های همزیست موجب افزایش محتوای کلروفیل کل در همه تیمار¬های مایه زنی شده نسبت به شاهد گردید. این همزستی موجب افزایش معنی¬دار جذب عناصری چون نیتروژن، روی، آهن، کلسیم و منیزیم برگ و همچنین موجب کاهش جذب سدیم و کلر برگ در هرسه رقم شد. همچنین مایه¬زنی موجب افزایش 07/12 درصدی جذب فسفر نسبت به گیاه شاهد گردید.